Jest to konstrukcyjna odmiana silnika o zapłonie iskrowym w której zastosowano wtrysk benzyny bezpośrednio do cylindra silnika iskrowego. Benzyna pod dość wysokim ciśnieniem jest wtryskiwana bezpośrednio do komory spalania komory każdego cylindra - inaczej niż to się dzieje w konwencjonalnym silniku z wtryskiem wielopunktowym, gdzie podanie mieszanki odbywa się do kolektora ssącego
podczas suwu ssania. GDI umożliwia spalanie ładunku uwarstwionego
(spalanie mieszanki ubogiej), co zmniejsza zużycie paliwa [ograniczenie
emisji CO2 i szkodliwych tlenków azotu (NOx)].
Koncern Mitsubishi jako pierwszy (1995
r.) seryjnie wprowadził silnik z bezpośrednim wtryskiem paliwa do
komory spalania. Twórcy silnika GDI z dumą podkreślają, że łączy on w
sobie właściwości dwóch jednostek; dużą moc benzynowej, z niskim zużyciem paliwa i wysokim momentem obrotowym charakterystycznym dla silników wysokoprężnych.
Obliczyli, że w stosunku do konwencjonalnego silnika benzynowego, GDI
zużywa o 20% mniej paliwa, o tyleż samo procent emituje mniej dwutlenku węgla i ma o 10% większą moc.
W GDI podczas suwu ssania powietrze jest doprowadzane do cylindra
przez prawie pionowy (aby nabrać prędkości) kanał dolotowy, "odbijając"
się od specjalnie ukształtowanego denka tłoka
zostaje silnie zawirowane i gdy tłok przesuwa się do góry, wykonując
suw sprężania, następuje wtrysk benzyny bezpośrednio do cylindra i w ten
sposób utworzona mieszanka zapalana jest od iskry elektrycznej świecy zapłonowej.
Silne zawirowane powietrze łatwiej rozpyla cząstki benzyny, tym samym
jest możliwość spalania ubogich mieszanek (silnik pracuje w cyklu
oszczędnym).
Prędkość obrotowa silnika jest kontrolowana przez engine management
system (EMS, pol. system zarządzania silnikiem), który reguluje operacją
wtrysku paliwa i czasem zapłonu, polepszając przepustowość strugi
powietrza przez przepustnicę.
Jeśli mocniej naciśniemy pedał przyśpieszenia, system przestawi tryb
pracy dla bardziej obciążonego silnika. Rośnie wtedy zapotrzebowanie na
paliwo, które wtryskiwane jest w dwóch porcjach; pierwsza już podczas
suwu ssania, natomiast druga jak w pierwszym przypadku, czyli podczas
suwu sprężania. Ten system wtrysku umożliwił podniesienie stopnia sprężania do 12,5 bez ryzyka spalania stukowego i tym samym uzyskanie większej sprawności i mocy.
Dwa różne tryby pracy, zależnie od obciążenia silnika powodują, że podczas małego zapotrzebowania na moc
w silniku spalamy ubogą mieszankę, (mniejsze zużycie paliwa), natomiast
przy wzroście zapotrzebowania na moc spalanie większej dawki paliwa
pozwala pokryć te potrzeby. Dlatego właśnie różne są opinie o ekonomii
tego silnika, odnoszone do modelu Mitsibishi Carisma GDI.
W silniku GDI zastosowano wiele interesujących rozwiązań
technicznych, np. dwie pompy paliwa – wysokociśnieniową (5 MPa) i drugą
niskociśnieniową do dostarczania paliwa tej wysokociśnieniowej, a także
świece zapłonowe z platynowymi elektrodami, które wymienia się dopiero
po przejechaniu 90000 km. Ponad 200 nowych rozwiązań zastosowanych w
silniku chronią patenty,
najważniejsze z nich dotyczą: pionowego kanału dolotowego powietrza,
wysokociśnieniowej pompy paliwa, wysokociśnieniowego wtryskiwacza i
kształtu denka tłoka.
Bardziej zaawansowaną formą konstrukcyjną silnika benzynowego z bezpośrednim wtryskiem benzyny jest silnik FSI oraz jego turbodoładowane odmiany TFSI/TSI koncernu Volkswagen-Audi. Zastosowano w tym silniku katalizator wiążący tlenki azotu i regenerujący się podczas pracy na cyklu
mieszanki bogatej. Zaś silnik FSI/TFSI (2.0 TFSI) otrzymało
International Engine of the Year Award 2008.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz