Dauer EB 110

W 1997 roku, Niemiec Jochen Dauer wykupił masę upadłościową Bugatti. Półgotowe EB 110, ramy i liczne części zamienne przetransportowano z Modeny do Norymbergi. W ten sposób Bugatti znalazło się w południowych Niemczech.
    Dauer, oprócz otwarcia ekskluzywnego punktu serwisowego, planował z gotowych i oryginalnych elementów zbudować dodatkowe egzemplarze. Jednak w 1999 roku prawa do używania nazwy Bugatti nabył Volkswagen i tym samym zbudowane auta otrzymały nazwę Dauer EB 110.
    Dauera EB 110 najbardziej wyróżnia karoseria, którą w całości zbudowano z włókna węglowego. Pozwoliło to jeszcze bardziej zmniejszyć masę własną i nadać autu ekstrawagancki wygląd. W Dauerze również podwozie zbudowane jest z włókna węglowego. Tym sposobem do pełna zatankowany samochód waży 1570 kg.
    Już w czasie wsiadania poczujemy, że mamy do czynienia z czymś całkowicie niecodziennym – po kilku niefortunnych próbach włamania drzwi z cichym szelestem same podniosły się do góry, ukazując przytulne, prawie całkowicie obite skórą, wnętrze. O komfort w czasie jazdy dbają wydajna klimatyzacja, kamery, ułatwiające parkowanie.
    Tuż za 2 miejscową kabiną zabudowano 12-cylindrowy silnik o pojemności 3,5 l. Sześćdziesiąt zaworów, cztery turbosprężarki, 610 KM mocy. Dauer przyspiesza do 100 km/h w 3,2 s. Prędkości maksymalna wynosi 351 km/h. Dauer pozostaje bardzo stabilny w najbardziej ekstremalnych warunkach i prowadzi się bardzo spokojnie. Zapewnia to napęd na wszystkie koła (27% całej mocy przypada na przednie, a pozostałe 73% - na tylne koła).